اله من!
سم شكايت دارم كه به نافرماني از تو حريص است و خشمت را بر مي انگيزد. از نفسم شاكي ام كه مرا به راه هاي نابودي كشانده و در مقابل تو به خواري هلاكم كرده است. پر بهانه است … با آرزوهاي بلند . در مقابل بدي بي تاب است و به خوبي پشت مي كند . دنبال بازي و سرگرمي است، پر از غفلت و فراموشي. توبه امروزم را به فردا مي اندازد و سينه ام را از تشويش پر مي كند.
خدايا!از او به تو پناه مي برم كه هوس هايش در قلبم مي چرخد و خواهش هايش را اجابت مي كند. دوستي دنيا را پيش چشم ام زيبا جلوه مي دهد و پرده اي مي كشد ميان من و فرمانبرداري از تو.
به تو پناه مي برم از قلبم كه وسوسه سياهش كرده و رنگ تيرگي آن را آلوده است . پناه مي برم به تو از چشم ام كه از بيم تو اشك نميريزد و به سمت هر چه خوش اش مي آيد مي رود.
به تو پناه مي برم از خودم.
امام سجاد / مناجات خمس عشره / مناجات الشاكين
