تعدادي از زائران كه در نزديكي استاد نشسته بودند و سخنان ايشان را مي‌شنيدند، متعجبانه به كبوتر چشم دوخته بودند. كبوتر چرخي به دور صحن زد و به طرف حضرت استاد فرود را آغاز كرد و به آرامي بر روي شانه راست ايشان نشست. گويا اين كبوتر، هماي عنايت حضرت امام رضا (ع) بو كه زائر عاشقش را به حضور مي‌طلبيد.
سپس استاد كبوتر را در دستان خويش گرفتند و دست نوازش بر سر و رويش كشيدند و بعد رو به كبوتر كرده، فرمودند: «پرواز كن برو». كبوتر به پرواز درآمد و از آغوش استاد به سوي آسمان اوج گرفت و پس از اندك زماني بر روي نقاره‌خانه نشست و پس از آن نيز از روي نقاره‌خانه به سمت گلدسته حضرت امام رضا (ع) پرواز نمود.
برگرفته از كتاب سجده رمز خلاقيت عشق (نويسنده: علي نعيم‌الدّين خاني)

صفحات: 1· 2