23سال…کم نیست، عمریست برای خودش.

یک عمر است که نیستی، اما انگار هرساله در ذهن های بیشتری متولد می شوی…

هر روز، انگار روز آشنایی جهانیان است با انقلاب ما، انقلابی که بی نام تو در هیچ جای جهان شناخته شده نیست…

بیداری اسلامی را تو پایه گذاری کردی و حزب الله و حماس، شاگردان مکتب تو هستند. مصر و لیبی و تونس از روی سرمشق انقلابی تو می نویسند….

نیستی، اما روح بلندت هست… یادت هست…. تفکرت هست و پابرهنگانی که همواره در رکاب تو باقی خواهند ماند…

آنان که شیفتگان خدمتند و نه تشنگان قدرت…

پیروان اسلام ناب محمدی، هم آنانی که نه شرقی اند و نه غربی، و تنها به صرا ط جمهوری اسلامی مستقیم اند..

تو جاودانه ای …. حتی اگر بخواهند موسسه محو آثار تو را تاسیس کنند…

خرداد 68 پایان تو نبود، روح تو انگار در کالبد “سد علی ” دمیده شده و صدای توست انگار، که از ایشان به گوش می رسد…

آقا امروز علمداری میکند انقلابی را که تو بنیان نهادی، تا روز موعود… روزی که امانت را باید به صاحبش باز گرداند و الحق و الانصاف که چه خوب امانتداری بودی و چه خوب امانتداری را جانشین خود کردی…

23 سال گذشت، اما عشق و ارادت عاشقان و دلباختگان کم نمی شود.

همه می آیند برای پابوس مرقدت، برای اینکه یک صدا فریاد برآورند ” بر لوح دلم عکس امام است هنوز...”

“می” فروشی گفت کالایم “می” است/ گرمی بازارم از ساز و “نی” است

من “خمینی” دوست می دارم که او/ هم “خم” است و هم “می” است و هم “نی” است…