1. جلسه اول
- معرفي خود که شامل احساسات ، عواطف ، هيجان هاي مثبت و منفي، عقايد و باورها مي شود و از طرف مقابل هم خواسته شود در مورد اين موضوعات نظر خودش را مطرح کند.
-مطرح کردن انتظارات ، خواسته ها خودش از طرف مقابل و خواستن از طرف مقابل که در اين دو موضوع مطالبي را مطرح کنند.
-مطرح کردن علاقه ها شخصي (سبک پوشش ، سبک ارتباطي با خويشاوندان و دوستان ، کار ، تحصيلات ، تفريحات و خريد ، موسيق و….) همچنين از طرف مقابل هم خواسته شود که نظر خودش را مطرح کند.
-معرفي اعضاي خانواده اش و مطرح کردن وضعيت عمومي آنها و عدم پرداختن به جزييات زندگي آنها مثلا در مورد طلاق يکي از اعضا شما مي توانيد عدم تفاهم و يا ناسازگاري هاي دوطرف را مطرح کنيد و سعي نکنيد مقصر اصل در اين جدايي را خويشاوند و يا عضو خانواده خودتان مطرح کنيد. مثلا در مورد اعتياد اگر پنهان است و کسي نمي داند و حتي در ظاهر عضو خانواده مشخص نيست لزومي به گفتن ندارد در مورد اختلالات رواني مانند عصبانيت و پرخاشگري يکي از اعضا سعي کنيد زياد فاجعه سازي نکنيد و فقط با اشاره به تفاوت هاي فردي هر انسان شتاب زده بوده و عجول بودن را مطرح کنيد و زود جوش آوردن را مطرح کنيد.
البته در مورد روابط پدر و مادر طلاق جدايي را بايد مطرح کرد ولي تجديد فراش پدر نبايد گفته شود. در مورد اعتياد پدر در صورت به قول معروف تابلو بودن بايد همراه با مقدمه چيني به صورت کاملا سطحي مطرح کرد اما اگر خيلي تابلو نيست گفتن ندارد در مورد بيمارهاي جسماني اعضا و خويشاوندان هم نبايد فاجعه سازي شود و بايد با يک مقدمه که انسان ممکن است در معرض آسيب ها قرار گيرد و حتي مطرح کردن نقاط مثبت در کنار اين گونه آسيب ها هم و پرهيز از فاجعه سازي لازم است.