حضرت زهرا عليهاالسلام آنگاه كه براي كودكان لالايي مي خواند يا با آنها بازي مي كرد، به تربيت روحي و پرورش جسمي عزيزان خود مي پرداخت، و خطاب به حسن عليه السلام چنين مي فرمود:

اَشْبِهْ اَباكَ يا حَسَنْ واخْلَعْ عَنِ الْحَقِّ الرَّسَنْ
وَاعْبُدْ اِلها ذاالمنن وَلا تُوالِ ذالاِْحَنْ

«حسن جان! مانند پدرت [علي عليه السلام ] باش و ريسمان را از گردن حق بردار. خداي احسان كننده را پرستش كن و با افراد دشمن و كينه توز دوستي (و رفاقت) مكن.»

و آنگاه كه حسين عليه السلام را نوازش مي كرد، چنين مي فرمود:

اَنْتَ شَبيهٌ بِاَبي لَسْتَ شَبِيْها بعَليّ عليه السلام

«[حسين جان] تو به پدرم [رسولخدا صلي الله عليه و آله ] شباهت داري و به پدرت علي عليه السلام شبيه نيستي.»

علي عليه السلام سخنان فاطمه عليهاالسلام را مي شنيد و لبخند مي زدجاذبه شعر در تربيت كودك
حضرت زهرا عليهاالسلام آنگاه كه براي كودكان لالايي مي خواند يا با آنها بازي مي كرد، به تربيت روحي و پرورش جسمي عزيزان خود مي پرداخت، و خطاب به حسن عليه السلام چنين مي فرمود:

اَشْبِهْ اَباكَ يا حَسَنْ واخْلَعْ عَنِ الْحَقِّ الرَّسَنْ
وَاعْبُدْ اِلها ذاالمنن وَلا تُوالِ ذالاِْحَنْ

«حسن جان! مانند پدرت [علي عليه السلام ] باش و ريسمان را از گردن حق بردار. خداي احسان كننده را پرستش كن و با افراد دشمن و كينه توز دوستي (و رفاقت) مكن.»

و آنگاه كه حسين عليه السلام را نوازش مي كرد، چنين مي فرمود:

اَنْتَ شَبيهٌ بِاَبي لَسْتَ شَبِيْها بعَليّ عليه السلام

«[حسين جان] تو به پدرم [رسولخدا صلي الله عليه و آله ] شباهت داري و به پدرت علي عليه السلام شبيه نيستي.»

علي عليه السلام سخنان فاطمه عليهاالسلام را مي شنيد و لبخند مي زد

سهل شوشتري از بزرگان عرفاست. او مي گويد: سه ساله بودم كه دايي ام «محمد بن سوار» شبي از بستر برخواست و مشغول نماز شب شد ـ هميشه كارش اين بود ـ آن شب به من گفت: «پسرم! آيا آن خداوند كه تو را آفريد ياد نمي كني؟»

گفتم: چگونه او را ياد كنم؟ گفت: «هر گاه به بستر خواب رفتي، سه بار از دل بگو: خدا با من است و مرا مي نگرد و من در محضر او هستم.»

چند شبي جملات فوق را از دل گفتم. سپس گفت: «اين جملات را هر شب، هفت بار بگو!» من چنين كردم. شيريني اين ذكر در دلم جاي گرفت. پس از يكسال گفت:«تا آخر عمر آن جملات را بگو كه همين ذكر، دست تو را در دو جهان مي گيرد.» به اين ترتيب، نور ايمان به توحيد در دوران كودكي در دلم راه يافت و بر سراسر قلبم چيره شد

 مسجد بهترين مكان براي تبليغ است. امام صادق عليه السلام به ابان بن تغلب فرمود: «اجلس في المسجد وافت الناس ; در مسجد بنشين و براي مردم فتوا بده.»

 مبلغ بايد سخنانش را در زماني بگويد كه شرايط فراهم باشد وگرنه به نتيجه نخواهد رسيد. علي عليه السلام فرمودند: «مجتني الثمرة لغير وقت انياعها كالزارع بغير ارضه; كسي كه ميوه را قبل از رسيدنش بچيند، مانند كسي است كه در زمين شخص ديگري كشت كرده است.» كه چون نمي تواند در آن محل بماند و به زراعت رسيدگي كند، از كشت خود بهره اي نخواهد برد.

امام جعفر صادق دربارۀ‌ حديث « مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقيانِ بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْتَغيان » مي فرمايند:‌ « عَليٌ وَ فاطِمَةٌ (ع) بَحْرانِ مِنَ الْعِلْمِ عَميقانِ لا يَبغي اَحَدُهُما عَلي صاحِبِهِ »‌ و درمورد اين قسمت : « يَخْرُجُ مِنْهُمُا اللُّؤلؤُ وَ الْمَرْجانُ » مي فرمايند: « الحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ (ع) » .

امام صادق (ع) در تفسير آيۀ‌ شريفۀ « دو دريا را در كنار هم قرار داد در حالي كه با هم تماس دارند و ميان آن دو برزخی است كه يكی بر ديگری غلبه نمی كند » فرمود:‌« علی و فاطمه دو دريای ژرف و لبريز از دانش هستند كه يكی بر ديگری طغيان نمی كند . «‌ از آن دو دريا دُرّ و مرجان خارج می شود» يعني امام حسين و امام حسن

تفسير برهان، 4/ 266

به هر سو بنگرم روی تو بینم !

چگونه می توان روزه گرفت و افطار کرد و به یاد امام حسین و اهل بیت علیهم السلام نبود .

چگونه می توان روزه گرفت و افطار کرد و آرزوی شباهتی اندک به روزه امام حسین و اهل بیت علیهم السلام را در دل نداشت .

چراکه روزه و افطار اهل بیت را خداوند متعال در سوره انسان چنین ستوده و به پیامبر بواسطه داشتن چنین خاندانی تهنیت گفته است .

اَعُوذُ باللّهِ منَ الشّيطانِ الرَّجيم

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْماً كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً
وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِيناً وَيَتِيماً وَأَسِيراً
إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَآءً وَلَا شُكُوراً
إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِيراً

صدق الله العلی العظیم

آنان به نذر وفا می ‏كنند و از روزى كه شرش فراگير است می ‏ترسند.
و غذاى خود را با آن كه دوستش دارند، به بينوا و يتيم و اسير می ‏دهند.
(و می ‏گويند:) ما براى رضاى خدا به شما طعام می ‏دهيم و از شما پاداش و تشكّرى نمی ‏خواهيم.
همانا ما از پروردگارمان، به خاطر روزى عبوس و سخت، می ‏ترسيم.

حسین جان ما هم بینواییم ، بینوای معرفت

ما هم یتیمیم و یتیم غیبت مولایمان

ما هم اسیریم ، اسیر دنیا

به ما هم از سفره کرمت در ماه ضیافت اطعام کن .

بار الها به آبروی حسین و به احترام مادر حسین ، فاطمه ای که به احترامش در سوره ای که از صفات او تمجید کردی بسیاری از نعمت های بهشت را بر شمردی ولی به حورالعین اشاره ای نکرده ای، تمامی برکات خاصه ماه مبارک رمضان را نصیب ما بگردان و توفیق انس با قرآن و روزه را در طول عمر به ما عنایت فرما .

منبع : امام حسین دات کام

امروز از غدیر خم آفتابی طلوع کرد که نه بر همه زمین، که بر همه خلقت تا دورترین ذرّات آن تابید. آفتابی که گرمایش حیات آفرینش بودو نورش مایه بیداری جان‏ها. آفتابی که طلوع کرد و هرگز به غروب فرو نخواهد نشست. آفتابی که نورش در عمق جان می‏نشیند و شور پرواز می‏دهد. آفتابی که در پرتو نورش تا بهشت می‏توان رفت. آفتابی که بهشت هم در انتظارش روز شماری‏ها کرد.
و امروز ما روز طلوع آن آفتاب را گرامی می‏داریم. مبارک باد طلوع آفتاب ولایت بر همه آنان که عاشق ولایتند

امیر در زبان عربی به معنی فرمانده، سلطان و رهبر است. بعد از اسلام، کسانی را که از سوی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و خلفا به فرماندهی ماموریت‌های جنگی منصوب می‌شدند امیر می‌نامیدند. اما عنوان «امیرالمومنین» به معنی خلیفه و فرمانده کل قوای اسلام و پیشوای مومنان است.

به اعتقاد علمای شیعه، «امیرالمومنین» عنوانی است که خدای تعالی به علی بن ابی طالب داده و هیچ کس دیگر، چه قبل و چه بعد از او، برازنده این لقب نیست. در حدیثی آمده است که پیامبر به اصحاب خود فرمود:«هنگام سلام به علی، او را امیرالمومنین خطاب کنید.» و در حدیث دیگری آمده است که:« خدا علی علیه السلام را امیرالمومنین نامیده است».

از حضرت صادق علیه السلام سئوال شد:«آیا به حضرت قائم ، لقب « امیرالمومنین » خطاب می‌شود؟» فرمود:«نه، این عنوان مخصوص علی علیه السلام است؛ هیچ‌کس، نه قبل از او و نه پس از او، سزاوار نیست به این نام نامیده شود، و هر کس چنین ادعایی کند کافر است». از اهل سنت نیز درباره اعطای لقب امیرالمومنین به امام علی روایات بسیاری در دست است؛ از جمله: ابونعیم اصفهانی در حیله الاولیاء از انس بن مالک روایت کرده است که رسول خدا درباره علی علیه السلام فرمود:«او امیرالمومنین و پیشوای نیکوکاران و فرمانده سواران مجاهد و خاتم اوصیاء است». نیز از ابن مردویه اصفهانی، از دانشمندان اهل سنت، نقل شده است که: جبرئیل در محضر رسول خدا علی علیه السلام را امیرالمومنین خواند. از ام سلمه روایتی نیز در این باره رسیده است. ولی در ظاهر، بنا بر عقیده اهل سنت، هر مسلمانی که به اجماع یا وصایت یا شوری برای امامت و فرماندهی کل قوای اسلام انتخاب شود، امیرالمومنین است. آنان می گویند این عنوان اولین بار بر خلیفه دوم عمر بن خطاب اطلاق شد و آنگاه در عهد خلفای راشدین دیگر و خلفای بنی امیه و بنی عباس نیز هر یک از خلفا «امیرالمومنین» خوانده می‌شدند. فقهای زیدی مذهب نیز این عنوان را حق شرعی هر امیر علوی می‌دانند که برای احقاق حق، قیام کند.

صفحات: 1· 2