آیت الله العظمی بهجت : دو کلمه از شیخ انصارى; نقل شده است که بر علوّ مقام او دلالت دارد.

اول آن‌که: یکى از اهل علم حاجتى داشته و مدت‌ها به حرم مشرف مى‏شده و توسل مى‏کرده است، تا این‌که روزى، عربى را مى‏بیند که وارد حرم شد و عرض حاجت کرد (فرزندش بیمار بوده) و فوراً همان جا حاجتش برآورده شد؛ از این رو، خیلى ‏ناراحت مى‏شود و به اصطلاح، قهر مى‏کند و تصمیم مى‏گیرد از عراق برود. وقتى به محل اقامتش بر مى‏گردد، به او مى‏گویند: «چندین بار، خادم شیخ به سراغ شما آمد و شما نبودید». در همین وقت، دوباره خادم سر مى‏رسد. (او را به نزد شیخ فرا می خواند و او به خدمت شیخ شرفیاب می‌شود) سرانجام بعد از آن‌که شیخ، حوائج او (هزینه حج، منزل و عیال) را برآورد، به او مى‏فرماید: «شما نگاه نکنید به این‏ مردم. این‌ها را این طور عادت داده‏اند؛ اما شماها اگر خواستید حاجتتان برآورده شود، بر خشوع و خضوع خود در نماز بیفزایید».

کلام بزرگى است. کأنّ [گویی] مى‏فرماید که به این، أحوج [نیازمندتر]  هستید.

دوم آن‌که، ایشان مریض شده بودند و اهل علم و عرب‌ها به دیدنشان آمده، و طىّ عیادت گفته بودند: «ان‌شاءالله خوب ‏مى‏شوید». ایشان در پاسخ فرموده بود:

المَوتُ و الحیاةُ من عَوارِضِ البدنِ و السّوجُ سَوادُ الْوَجهِ فى الآخرة؛

مرگ و زندگانى از عوارض بدن است؛ ولى مصیبت، سیاه رویی در آخرت است.

نکته‏ هاى ناب، ص ۸۵٫

سازنده ترین کلمه گذشت است
آن را تمرین کن

پرمعنی ترین کلمه ما است
آن را به کار بر

عمیق ترین کلمه عشق است
به آن ارج بده

بی رحم ترین کلمه تنفر است
با آن بازی نکن

صفحات: 1· 2

مادر دو بخش دارد:(ما) و (در) و ما هر چه مي كشيم از بخش دوم است…

الا ای رهبرم لب تر کن ای دوست

که جان من گره در پیچش موست

فدایی ات من عمار آقا

هزاران در هزاران بار آقا

رفتار والدین نمونه

بر فرزندانمان نام نیکو بگذاریم.

فرزندان خود را زیاد ببوسیم.

سلام گفتن را به فرزندانمان یاد دهیم.

دست محبت بر سر فرزندان خود بکشیم.

فرزندانمان را دوست بداریم و با آنها مهربان باشیم.

فرزندانمان را از هم نشینی با افراد ناپاک برحذر داریم.

به فرزندانمان احترام بگذاریم.

جواب سلامشان را به گرمی ادا کنیم.

درباره فرزندانمان عادلانه رفتار کنیم.

به درس خواندن تشویقشان نماییم.

در آموختن ادب به آنها عجله کنیم، پیش از آنکه قلب آنها به چیزهای دیگر مشغول شود.

راه صحیح را به آنها نشان دهیم.

آنچه در توان فرزندانمان نیست، از آنها نخواهیم.

به فرزندان خود وعده دروغ ندهیم.

احادیث اسلامی را به آنها یاد دهیم.

فرزندان را زیاد ملامت نکنیم.

هنگامی که به سن ازدواج رسیدند، وسایل ازدواجشان را فراهم آوریم.

در سنین شش و هفت سالگی، فرزندان را به نماز واداریم.

به فرزندان دروغ نگوییم.

فرزندان را به احترام به بزرگ سالان واداریم.

در برابر فرزندان مرتکب اعمال سبک و زشت نشویم.

آنچه فرزندمان در قوه و قدرت داشته و انجام داده، از او بپذیریم.

شخصیت فرزندان را کوچک نشماریم.

فرزندان را به گناه و طغیان وادار نکنیم.

در سن شش تا هفت سالگی و حداکثر تا ده سالگی، بستر خوابشان را از هم جدا کنیم.

باطن فرزندان را از غبار کدورت حفظ کنیم.

از خطاهای فرزندان بگذریم.

فرزندان ازخودراضی بار نیاوریم.

در نیکی به فرزندان از مرز اعتدال تجاوز نکنیم.

در رفتار فرزندانمان دورو نباشیم.

فرزندان را در کارهای نیک و نیکوکاری تشویق کنیم.

کلمه ای پرجاذبه، با خاصیتی سحرآمیز؛ به درخشندگی خورشید رخشان، به بخشندگی باران؛ به زیبایی ماه و به عظمت کوه؛ به عمق دریاها و به سرسبزی و بارآوری باغ ها و گلستان ها؛ به رازناکی جنگل ها و به لطافت شبنم ها.

نخستین و آخرین عشق انسان، چهره ای دلپذیر، صبحی روشنی بخش، خورشیدی که جان می بخشد و پدیده ای بسیار دل نواز در جهان خلقت.

مادرم! آن هنگام که نگاه پرمهر و نفوذت را نثار نگاه های تشنه محبت من می کنی و همانند سلطانی مقتدر، قلب آشفته و پر تلاطمم را آرامش می بخشی و کشتی طوفان زده ام را به ساحل امنیت می رسانی، آن گاه است که می خواهم جانم را نثار قدومت کنم. آن گاه که با قامتی خدنگ هر صبحدم بی خستگی و بدون بی حوصلگی دست نوازشگرت را که پر از مهر و صفاست، از سر شوق و علاقه بر سرم می کشی و برای دیدار با معبود بیدارم می سازی، به بزرگی و صفای تو بیشتر پی می برم.

آنگاه که به سویم می آیی و مأمنی برای خستگی های روح و جانم می شوی و دردهای زندگی ام را تسکین می بخشی، شرمنده بدی هایی می شوم که در حقت کرده ام.

چه شب ها که در کنار بستر بیماری ام تا صبح اشک ریختی و چون شمع سوختی چه زخم ها که به سبب ناسپاسی و غرور من، میهمان دلِ شکسته تو شد.

به راستی! تو زیباترین تابلوی خداوند هستی. تو تنها موجودی هستی که دوست داری بشنوی که فرزندت از خودت زیباتر، برتر و داناتر است و با شنیدن این کلمات و جملات، شکوفاتر می شوی. به راستی! دوستی مهربان تر و رفیقی دلسوزتر از تو وجود ندارد. بر پیشانی بلند تو که صحیفه ای از تمامی خوبی هاست، بوسه می زنم و در مقابل وجود باعظمتت، زانوی ادب بر زمین می زنم و برایت دعا می کنم.

برایم دعا کن مادر!

پیامبر اعظم(ص): بهشت زیر پای مادران است.

پیامبر اعظم(ص): هر فرزند نیکوکاری که از روی شفقت به پدر و مادر بنگرد، برای هر نگاهی ثواب یک حج مقبول به او دهند.

امام صادق(ع): خشنودی خداوند در خشنودی پدر و مادر است و خشم او در خشم ایشان است.

امام صادق(ع): فرمانبرداری پدر و مادر، فرمانبرداری خدا و معصیت آنها، معصیت خداست.

امام علی(ع): با پدرانتان نیکی کنید تا پسرانتان با شما نیکی کنند.

پیامبر اعظم(ص): آزردن پدر و مادر، عمر را کوتاه می کند.

پاستور: ای پدر و مادر! من همه چیز خود را به شما مدیون هستم.

رافائیل: یک بوسه مادرم بود که مرا نقّاش کرد.

ناپلئون: خوب و بد رفتار کودکان، همیشه به مادر مربوط است نه پدر.

سقراط: با پدر و مادر چنان رفتار کن که از اولاد خود توقع داری.

ژرژ هربرت: مادر، آهن ربای قلب و ستاره قطبی چشم کودک است.

گرتوی: مادر خوب، شاهکار طبیعت است.

ناپلئون: مادر با دستی گهواره و با دستی عالم را تکان می دهد.

ادیسون: دنیا هر چه دارد از من است، و من هر چه دارم از مادر.

سقراط: اقبال فرزندان در نگاه داشتن دل پدران باشد. هیچ کس درجه خیرات کس دیگر را عالی تر از مرتبه خود نخواهد، مگر پدر که مرتبه فرزند را از خود عالی تر خواهد.

افلاطون: بدترین فرزندان آن بود که مطیع پدر نشود.

ناپلئون: آینده کودکان، بسته به تربیت مادران است.

ژرژ هربرت: یک مادر خوب به صد استاد و آموزگار، برتری دارد.

اسمایلز: هروقت مادر فاسد شد، نسل فاسد می گردد.

تولستوی: مادر، مایه زندگی است.

ابراهام لینکلن: خود را بر آنچه هستم و امیدوارم بشوم، مدیون مادرم می دانم.

شوبر: هیچ زنی به جز مادر در زندگی پیدا نمی شود که عشق و جوانی و آمال و آرزوهای خود را مفت و مسلّم در اختیار کسی بگذارد.

گوته: هیچ چیز به قدر دیدن یک مادر با بچه اش روح پرور نیست، و هیچ چیز حس احترام و تقدیس ما را به اندازه مادری که کودکانش او را احاطه کرده باشند، بیدار نمی کند.

ادیسون: تنها چیزی که موجب موفقیتم می گردید، آموزش ها و شیوه تربیت مادرم بود.

ادگار آلن پو: آن گاه که فرشتگان در آسمان ها، سر در گوش یکدیگر نهاده و نجواگرانه نغمه های پرشور عشق را سر می دهند، هرگز نمی توانند کلمه ای آسمانی تر از مادر بیابند.

آناتول فرانس: مادر، جلوه حقیقت، و خشنودی او همانند خشنودی خداوند است؛ خداوند را باید همواره خشنود نگاه داشت.

فرمایشات مقام معظم رهبری در بازدید دو و نیم ساعته از نمایشگاه کتاب  این بود.

«دولت موانع تولید و نشر کتاب را برطرف کند».

«فضای کتابخوانی باید توسعه و تعمیق پیدا کند».

سعی کنیم اطاعت پذیر باشیم و حرف ولی زمان خود را درک نمائیم