رفتار والدین نمونه

بر فرزندانمان نام نیکو بگذاریم.

فرزندان خود را زیاد ببوسیم.

سلام گفتن را به فرزندانمان یاد دهیم.

دست محبت بر سر فرزندان خود بکشیم.

فرزندانمان را دوست بداریم و با آنها مهربان باشیم.

فرزندانمان را از هم نشینی با افراد ناپاک برحذر داریم.

به فرزندانمان احترام بگذاریم.

جواب سلامشان را به گرمی ادا کنیم.

درباره فرزندانمان عادلانه رفتار کنیم.

به درس خواندن تشویقشان نماییم.

در آموختن ادب به آنها عجله کنیم، پیش از آنکه قلب آنها به چیزهای دیگر مشغول شود.

راه صحیح را به آنها نشان دهیم.

آنچه در توان فرزندانمان نیست، از آنها نخواهیم.

به فرزندان خود وعده دروغ ندهیم.

احادیث اسلامی را به آنها یاد دهیم.

فرزندان را زیاد ملامت نکنیم.

هنگامی که به سن ازدواج رسیدند، وسایل ازدواجشان را فراهم آوریم.

در سنین شش و هفت سالگی، فرزندان را به نماز واداریم.

به فرزندان دروغ نگوییم.

فرزندان را به احترام به بزرگ سالان واداریم.

در برابر فرزندان مرتکب اعمال سبک و زشت نشویم.

آنچه فرزندمان در قوه و قدرت داشته و انجام داده، از او بپذیریم.

شخصیت فرزندان را کوچک نشماریم.

فرزندان را به گناه و طغیان وادار نکنیم.

در سن شش تا هفت سالگی و حداکثر تا ده سالگی، بستر خوابشان را از هم جدا کنیم.

باطن فرزندان را از غبار کدورت حفظ کنیم.

از خطاهای فرزندان بگذریم.

فرزندان ازخودراضی بار نیاوریم.

در نیکی به فرزندان از مرز اعتدال تجاوز نکنیم.

در رفتار فرزندانمان دورو نباشیم.

فرزندان را در کارهای نیک و نیکوکاری تشویق کنیم.