دعاى فرج، دواى دردهاى ما است
18 اردیبهشت 1391 توسط جعفری ندوشن
دعاى تعجيل فرج دواى دردهاى ما است، در روايت است كه: در آخر الزمان همه هلاك مى شوند،« إِلاّ مَنْ دَعا بَالْفَرَجِ. »(1)مگر كسانى كه براى [تعجيل] فرج دعا كنند.
ائمّه ى ما ـ عليهم السّلام ـ با اين بيان خيلى به اهل ايمان و شيعيان عنايت كرده اند تا خود را بشناسند. علامت گذارى براى آن ها است، يعنى اگر براى فرج دعا مى كنيد، علامت آن است كه هنوز ايمانتان پا برجاست. دستورهاى عجيب و غريب ديگر هم داده اند، زيرا در آخرالزمان گرفتارى اهل ايمان خيلى سخت مى شود به حدّى كه در روايت آمده است:
« بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا. »(2)بعد از آن كه زمين از جور و ستم پر مى شود. و شايد در روايت وارد شده باشد كه:
« يُنْكِرُهُ أكْثَرُ مَنْ قالَ بإِمامَتِهِ! » « لاِءَنَّهُ يَقُوُم بَعْدَ… ارْتِدادِ أَكْثَرِ الْقائِلِينَ بِإِمامَتِهِ. »؛ (زيرا او بعد از… بازگشت بيشتر معتقدان به امامتش قيام مى كند.) (3)
اگر خدا مهربان است جهنم چرا؟
17 اردیبهشت 1391 توسط جعفری ندوشن
خدا خیلی رحیم و مهربان است
امام صادق علیه السلام فرمودند: «اذا كَانَ یَومُ القِیامَةِ نَشَرَ اللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى رَحمَتَهُ حَتّى یَطمَعَ ابلِیسَ فِى رَحمَتِهِ» «بحارالانوار، ج 643، ص 236» هنگامى كه قیامت فرا مى رسد، خداوند به قدرى رحمت خودش را به روى مردم گسترش مى دهد كه حتّى ابلیس در اینكه مورد لطف قرار گیرد به طمع مى افتد.
در سوره فرقان مى خوانیم: «فَاولئِكَ یُبَدّلُ اللّهُ سَیّئاتِهِم حَسَناتٍ» «سورهفرقان، آیه 70» خداوند گناهان آنان را به كار نیك و حسنه تبدیل مى كند.
در روایات متعدّدى كه در تفسیر این آیه آمده چنین مى خوانیم: روز قیامت گناهان مؤمن بر او عرضه مى شود و از ناراحتى به لرزه مى افتد، ولى بهخاطر آنكه او اهل ایمان، حیا، صدق، اخلاص، حسن خلق و در خط رهبرى معصوم و اولیاى خدا بوده، مورد لطف مخصوص قرار مى گیرد و به فرمان خداوند گناهان او به عبادت تبدیل مى شود(تفاسیر نورالثقلین، ج 4، ص 33 و صافى، ج 2، ص 205)
اما در عین حال که خداوند رحیم است وعده به عذاب هم داده است
وَ كَأَیِّنْ مِنْ قَرْیَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها وَ رُسُلِهِ فَحاسَبْناها حِساباً شَدِیداً وَ عَذَّبْناها عَذاباً نُكْراً طلاق/ 8
و چه بسیار مناطق مسكونى كه از فرمان پروردگار خود و فرستادگانش سر باز زدند، پس ما سخت به حساب آنان رسیدیم و به عذابى ناشناخته عذابشان كردیم.
این انسان ها هستند که با اعمالشان مستحق عذاب می شوند.خدا کسی را جهنمی خلق نمیکند
خداوند راه راست را در این دنیا مشخص کرده و فرموده اگه تو این دنیا فریب شیطان خوردید من شما را می بخشم و توبه شما را قبول می کنم اما اگه کسی از راه مستقیم منحرف شد و توبه نکرد حواسش باشد قیامتی هم برای حسابرسی اعمالش وجود دارد
همیشه ذکر فرج دارم .....
17 اردیبهشت 1391 توسط جعفری ندوشن
آقای مهربانی باز هم لحظه ای غفلت نمودم وفراموش نمودم که نیامدی
لحظه لحظه های عمرم می گذرد اما نمی دانم سرباز تو هستم یا هنوز برای سرباز شدن کودکی بیش نیستم
پروردگارا دلتنگ مولا وآقایمان هستیم
نمی دانم کدامین لحظه، لحظه آمدنش هست وآیا در آن لحظه من هستم ….
مردن
17 اردیبهشت 1391 توسط جعفری ندوشن
به نظرش لبه پرتگاه بود، دستانش را به جایی گرفته ، آویزان بین هوا وزمین تکان می خورد
سرش را به سمت پایین گرفت اما چیزی نمی دید اصلا چشمی نداشت که جایی را ببیند
هر چه صدا می زد کسی صدایش را نمی شنید،
دستانش خسته وخسته تر می شد آخرین آرزویش را در ذهنش تصور کرد، دستان
بی رمقش انگار با پایی لگد شد،
لبه پرتگاه را رها کرد و بعد از چند ثانیه محکم روی زمین افتاد …
فکر میکرد مرده اما نمرده بود با حیرت از جا بلند شد ، گرد وخاکش را تکاند،
ما بقی مورچه ها آرام ودانه به دهان، از کنارش می گذشتند…
ای معلم!
17 اردیبهشت 1391 توسط جعفری ندوشن
تلاش کنید....
16 اردیبهشت 1391 توسط جعفری ندوشن
تلاش كنيد همان گونه باشید كه مي گوييد.
تلاش كنيد همان گونه رفتار كنيد كه از ديگران انتظار داريد.
تلاش كنيد همان گونه رفتار كنيد كه گرفتار عذاب وجدان نشويد.
تلاش كنيد تا راست گويي و صداقت عادت شما شود.
تلاش كنيد هميشه دنبال يادگيري باشيد.
تلاش كنيد با پيدا كردن دوستان جديد دوستان قديمي را هم حفظ كنيد.
تلاش كنيد براي خوب كار كردن خوب هم استراحت كنيد.
تلاش كنيد هميشه براي اطرافيانتان جذاب باشيد.
تلاش كنيد اگر از كسي رنجيده ايد، با خود او صحبت كنيد، نه پشت سر او.
تلاش كنيد وقتي به موفقيتي مي رسيد، آنهايي كه در اين راه به شما كمك كرده اند را فراموش نكنيد.
تلاش كنيد تا عهدي شكسته نشود و اگر هم مي شكند، شما نباشيد.
تلاش كنيد تا باور كنيد ديگران وظيفه اي در قبال شما ندارند و عامل سعادت يا شقاوت هر كس خود اوست.
تلاش كنيد قدردان لطف ديگران باشيد و با رفتار و گفتارتان آنها را از محبت پشيمان نكنيد.
تلاش كنيد به هر چيز آنقدر بها بدهيد كه استحقاقش را دارد.
تلاش كنيد دنيا را با زيبايي هايش ببينيد.
یادم باشد که...
16 اردیبهشت 1391 توسط جعفری ندوشن
یادم باشد که: او که زیر سایه دیگری راه می‌رود، خودش سایه‌ای ندارد.
یادم باشد که: هر روز باید تمرین کرد دل کندن از زندگی را.
یادم باشد که: زخم نیست آنچه درد می‌آورد، عفونت است.
یادم باشد که: در حرکت همیشه افق‌های تازه هست.
یادم باشد که: دست به کاری نزنم که نتوانم آن را برای دیگران تعریف کنم.
یادم باشد که: آنها که دوستشان می‌دارم می‌توانند دوستم نداشته باشند.
یادم باشد که: فرار؛ راه به دخمه‌ای می‌برد برای پنهان شدن نه آزادی.
یادم باشد که: باورهایم شاید دروغ باشند.
یادم باشد که: لبخندم را توى آیینه جا نگذارم.
یادم باشد که: آرزوهای انجام نیافته دست زندگی را گرفته‌اند و او را راه می‌برند.
یادم باشد که: لزومی ندارد همان قدر که تو برای من عزیزی، من هم برایت عزیز باشم.
یادم باشد که: محبتی که به دیگری می‌کنم ارضای نیاز به نمایش گذاشتن مهر خودم نباشد.
یادم باشد که: اندک است تنهایی من در مقایسه با تنهایی خورشید.
یادم باشد که: دلخوشی‌ها هیچکدام ماندگار نیستند.
یادم باشد که: تا وقتی اوضاع بدتر نشده! یعنی همه چیز رو به راه است.
یادم باشد که: هوشیاری یعنی زیستن با لحظه‌ها.
یادم باشد که: آرامش جایی فراتر از ما نیست.
یادم باشد که: من تنها نیستم ما یک جمعیتیم که تنهائیم.
یادم باشد که: برای پاسخ دادن به احمق، باید احمق بود!
یادم باشد که: در خسته‌ترین ثانیه‌های عمر هم هنوز رمقی برای انجام برخی کارهای کوچک هست!
یادم باشد که: لازم است گاهی با خودم رو راست‌تر از این باشم که هستم.
یادم باشد که: سهم هیچکس را هیچ کجا نگذاشته‌اند، هر کسی سهم خودش را می‌آفریند.
یادم باشد که: آن هنگام که از دست دادن عادت می‌شود، بدست آوردن هم دیگر آرزو نیست.
یادم باشد که: پیشترها چیزهایی برایم مهم بودند که حالا دیگر مهم نیستند.
یادم باشد که: آنچه امروز برایم مهم است، فردا نخواهد بود.
یادم باشد که: نیازمند کمک‌اند آنها که منتظر کمکشان نشسته‌ایم.
یادم باشد که: هرگر به تمامی ناامید نمی‌شوی اگر تمام امیدت را به چیزی نبسته باشی.
یادم باشد که: غیر قابل تحمل وجود ندارد.
یادم باشد که: گاهی مجبور است برای راحت کردن خیال دیگران خودش را خوشحال نشان بدهد.
یادم باشد که: خوبی آنچه که ندارم این است که نگران از دست دادن‌اش نخواهم بود.
یادم باشد که: وظیفه من این است؛ حمل باری که خودم هستم تا آخر راه.
یادم باشد که: در هر یقینی می‌توان شک کرد و این تکاپوی خرد است.
یادم باشد که: همیشه چند قدم آخر است که سخت‌ترین قسمت راه است.
یادم باشد که: امید، خوشبختانه از دست دادنی نیست.
یادم باشد که: به جستجوى راه باشم، نه همراه.
