خدایا 06 خرداد 1391 توسط جعفری ندوشن اگر ندانستم از تو چه بخواهم و از درخواست خودم حیران بودم ؛ تو مرا به آن چه صلاحم هست رهنمون باش.و دلم را بدانچه رستگاری من در آن هست؛متوجه فرماکه چنین کاری از توشگفت آور نیست و از کفایت های توناساخته نمی باشد. « نهج البلاغه » خطبه 218 مطلب قبلیمطلب بعدی